Het was altijd zijn droom een huis te kopen, waaraan van het begin tot het eind gewerkt kon worden. Waar hij alles zelf moest uitzoeken van hoe je isolatie maakt tot aan een haardkachel installeren. De droom wordt werkelijkheid. Een huis met een verleden uit 1900 aan de Hoofdstraat van Driebergen. Zeg maar, wel blijven hangen in de jaren '70. Er lijkt sindsdien niets meer aan het huis gedaan te zijn gedaan. De vorige eigenaar die tot het einde van zijn leven in het huis heeft mogen wonen, lijkt elke oorspronkelijkheid uit het huis te hebben weggehaald. De kersenbruine houten deuren met de koperen gekrulde handvaten, het karrenwiel in het zelf gemetselde plafond, het paarse bloemetjesbehang, de vaalgroene Bruynzeel keuken geeft een sfeer van Swiebertje, Ome Willem en de geur van filterkoffie. Het huis lijkt voor ons een schatkamer te worden naar vergane glorie; Wat ligt er onder de plavuizen, origineel graniet? Wat ligt er onder het gevlekte tapijt, glanzend parket? Waar zitten de oude schoorsteenschachten verstopt?
Door foto's gevonden op de ledenpagina van Oud-Driebergen zien we dat het huis een veranda had aan de straatkant met openslaande deuren. Het glas-in-lood raam aan de achterkant naast het trappenhuis suggereert dat er veel meer glas-in-lood is geweest. De trapleuning vertoont nog origineel hand bewerkt hout. Zo vinden we ook de laatste trofee, de balken naast de erker zijn nog in originele staat. De rest van het huis met 11 kamers is gipsplaat met bloemetjesbehang, grote raamkozijnen en de kersenhouten deuren. Het opknap avontuur begint daadwerkelijk op 1 oktober 2020. Corona-tijd. Maar Vredestein staat als een huis.